Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Ook dit seizoen zullen er verschillende mensen voor even op de voorgrond treden, zodat we hen beter leren kennen. Deze keer is het de beurt aan: Frans Klijnsma (67).
We hebben allemaal met hem te maken, al weten veel leden dat zelf niet: de man van de ledenadministratie. Wat doet zo iemand eigenlijk allemaal voor DESS?
“Nieuwe leden die zich aanmelden meld ik aan bij de KNVB, meestal gaat dat simpel, maar soms zijn er blokkeringen van een vorige vereniging, bijvoorbeeld omdat er nog contributie bij de vorige club moet worden betaald. Verder verspreid ik de contributiefacturen, in ik boetes (een gele kaart krijgen kost tegenwoordig 16 euro) en breng ik verslag uit naar het bestuur.
In een opengeslagen schriftje is te zien dat alles minutieus wordt bijgehouden. Elke betaalde contributie staat vermeld, alle nieuwe leden staan per datum opgeschreven, dus er ontgaat Frans niets. “Soms is er een aanmaning nodig en als dat niet helpt zoek ik via de App of mail contact. Ruzie krijg ik nooit, het is vaak een kwestie van vergeten of niet opletten.”
Buiten deze administratieve functie heeft Frans nog veel meer met voetbal. “Mijn hele leven ben ik al bezig met voetbal. Eerst heb ik zelf 18 jaar bij ALC gespeeld. Ik ben geboren in Lambertschaag, naast café het Wagenwiel. Ik speelde in een leuk jeugdteam met mensen met wie ik nog steeds contact heb. Ik was de aanvoerder van dat team en op de foto’s van toen is te zien dat we allemaal lang haar hadden met een bandje eromheen. We leken wel een stel indianen die het veld op kwamen.
Bij ALC heb ik ook in het eerste jeugdbestuur van de club gezeten en heb ik een jeugdteam gecoacht. Dat was een hele verantwoordelijkheid, want we moesten bijvoorbeeld op de fiets naar HOSV in Opmeer en staken dan met een groep jongetjes van een jaar of tien de AC de Graafweg over. Daar waren nog geen stoplichten toen, dus dat moest wel even geconcentreerd gebeuren. Het enthousiasme van de kinderen was altijd mooi. Om 9.00 uur stonden ze al voor mijn deur om te vragen of het doorging.”
“Ook ben ik daar begonnen met het ALC-nieuws. Ik stelde hem samen en de vrouw van Dick Dam (Henny Dam-Bruinsma) typte het blad.”
Zijn vader was ook al gek op voetbal en hij kwam dan ook vaak kijken. Het kijken naar voetbal heeft Frans dan ook niet van een vreemde. Het begon bij het kijken als vrouw Sonja moest voetballen bij DESS en ging verder bij zijn kinderen. “Femke heeft heel even gevoetbald, maar ging al snel op ballet. Daar ging ik natuurlijk ook wel eens kijken. Lotte heeft 20 jaar bij DESS gespeeld. Eerst tussen de jongens samen met vriendin Danielle Ooms (ik ben daar nog coach van geweest), later in de meidenteams. Wieneke heeft een tijdje samen met Lotte in een team gespeeld, daarvoor zat ze in een ander team, waarvan ik nog begeleider ben geweest. Jelle speelde lang in het tweede, maar momenteel in het eerste.”
Waar Jelle ook speelde, Frans was erbij. Hij stond een tijdje bekend als ‘de harde kern van DESS 2’ en tegelijkertijd als ‘de harde kern van Dames 1.’ Ook bij zijn dochters was hij er zo vaak mogelijk bij. Een uitwedstrijd naar Texel is niet ver en vervelend, maar een goede reden om daar heen te gaan. Fiets achterop de auto en op Texel lekker fietsen en de wedstrijd bekijken. Een prima besteding van de zondag. Dat er momenteel geen wedstrijden zijn en er hiervoor alleen wedstrijden waren zonder publiek was dan ook waardeloos voor Frans, want ook zijn kleinkinderen kan hij nu niet zien voetballen. Jens (DESS JO11) en Jinte (DESS MO11) kunnen ook op opa’s steun rekenen. Het zal niet lang duren voordat kleindochter Fiene ook te bewonderen zal zijn. In de iets verdere toekomst zijn de volgende talenten te zien. Zowel Lotte als Wieneke hebben Frans pas geleden een kleinkind geschonken. Voetbal kijken zal dus nog wel even zijn hobby blijven.
Zelf voetbalde Frans dus 18 jaar bij ALC. Op zijn 25ste verhuisde hij naar Benningbroek om samen met Sonja te gaan wonen. Zijn voetbalcarrière ging verder bij DESS, waar hij ook 18 jaar speelde. “Ik was aan mijn teen geopereerd en speelde een jaar in DESS 3. We werden kampioen dat jaar en voor de boerderij van onze coach Dirk Broers hing een spandoek: Citroen, citroen, coach Dirk is kampioen!
Verder werden we met de DESS-veteranen kampioen. Van de 20 wedstrijden wonnen we er 18 en 2 gelijk! En op m’n 50e won ik de penaltybokaal in de DESS-week. Alle selectieleden verslagen!
Ook heeft hij nog in de zaal gespeeld, gebadmintond (“Met voetbal had ik in 36 jaar nooit wat, maar bij badminton brak ik al vrij snel mijn voet”), speelt jeu de boules bij “De Bouleklinkers” in Wognum (een club van 70 leden) en kijkt hij graag schaatsen. Sport is dus een groot deel van zijn leven.
“Een van de hoogtepunten was het bezoek aan het EK vrouwenvoetbal in 2017. Met Lotte, Wieneke en Jelle ben ik naar Le Havre geweest om de eerste poulewedstrijd te zien. We liepen mee in de oranjestoet en er waren allerlei spelletjes georganiseerd op het strand daar.”
“DESS vind ik een prettige club. DESS 1 en 2 draaien goed dit seizoen, er zijn veel vrijwilligers en veel meiden bij de jeugd. DESS is echt de kern van het dorp en heeft een sociale functie. Dat is erg belangrijk voor een dorp.”