Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Ook dit seizoen zullen er verschillende mensen voor even op de voorgrond treden, zodat we hen beter leren kennen. Deze keer is het de beurt aan: Maarten Gorter (28).
Maarten is sinds dit seizoen de coach van DESS JO13. Hoe kom je erbij om coach te worden van een jeugdteam?
“Ik werd afgelopen zomer gebeld door Jens Ligthart, het neefje van Jelle Klijnsma, een vriend van me. Hij vertelde dat ze een coach zochten voor zijn team en vroeg of ik dat wilde worden. Daarna ben ik benaderd door DESS en hebben we om tafel gezeten wat het precies inhoud en wat er van mij verwacht word. Daarna ben ik een keer gaan kijken bij Ramon Poeze van de JO15 en daar langs de lijn kwam het fanatisme boven om die jongens te motiveren en te laten proberen ze net een stapje extra te laten zetten. Bij de JO13 wilde ik dat ook graag gaan proberen. Ik kende alleen Jens en verder kreeg ik een lijst met 13 namen, dus ik ging er blind in en nu leer ik ze elke wedstrijd beter kennen. Ik kan m’n stempel drukken en de jongens bijbrengen hoe je voetbalt op een groot veld. Voor hen is er heel veel nieuw, want het is gewoon anders dan het spelletje op een half veld. Nu zijn we bezig om het voetbal er in te brengen. Dat gaat steeds beter. Elke week kan ik ze weer iets meegeven waardoor we langzaam steeds iets beter worden. Het is leuk die ontwikkeling te zien. Ik ben ook erg benieuwd hoe dit traject gaat lopen. Hoe zal dit team zich ontwikkelt hebben over een jaar of 3? En over 5 jaar? Dat proces vind ik heel interessant om mee te gaan maken. Niet alleen hoe de spelers zich ontwikkelen, maar ook hoe ik zelf ontwikkel.
Ik ben een vocale coach. Ik laat me graag horen langs de lijn. Zo motiveer ik die jongens en lopen ze misschien net een stapje harder. Vaste vlagger Robin helpt de verdediging met opschuiven naar de middenlijn, ik ben erg blij met hem. Ook trainer Eize is op zijn eigen manier erg betrokken bij de jongens. Ik hoor altijd leuke verhalen over de trainingen.
Tot nu toe vind ik het erg leuk om te doen. Het kost natuurlijk wat tijd, maar dat is prima in te plannen op een zaterdag. Meestal spelen we rond 11.30 uur, dus dan heb je nog best wat aan je middag. Ik stop er energie in, maar ik krijg er ook veel energie van terug. Ik haal er vooral veel plezier uit.
Wat me wel opvalt is dat er ook een stuk opvoeding bij komt kijken. De jongens gaan leuk met elkaar om, maar ze halen ook wel eens wat uit. Zolang dat een beetje normaal gaat is dat natuurlijk prima, maar het kan ook te gek. Ik vind het ook belangrijk dat ze de scheidsrechter en de tegenstander een hand geven.
Ik heb zelf ook gevoetbald bij DESS van de F-jes tot de C-tjes. Ik hoorde niet bij de beste spelers. Op een half veld scoorde ik af en toe nog wel eens, dat gaf een goed gevoel, maar op groot veld merkte ik steeds vaker dat ik niet zo goed was. Ik werd ook vaker wissel gezet dan dat ik wilde, dus die ervaring van toen neem ik nu ook mee: de mindere spelers willen ook graag spelen.
Het coachen vind ik wel leuk om te doen. Ik ben al eens coach geweest van DESS 2 en ook van de F-jes van DESS. De JO13 zit daar qua leeftijd mooi tussenin. Mijn kennis van voetbal haal ik bijvoorbeeld van televisie. Ik kijk graag naar de Champions League en Nederlands voetbal. Ajax, Feyenoord en PSV volg ik, maar ik ben fan van AZ. Ik heb 11 jaar een seizoenkaart gehad.”
Doordeweeks werkt Maarten bij de Rabobank. Hij is “financieel adviseur wonen” en houdt zich bezig met hypotheken. Binnenkort gaat hij een opleiding volgen om hypotheken te mogen verstrekken. Na een HBO-studie commerciële economie en een master communicatiewetenschap is hij via ABOVO bij de Rabobank terecht gekomen. “Ik heb veel contact met klanten en adviseer ze bij vragen over hun hypotheek, aflossen en meer van dat soort zaken. Ik denk graag met ze mee en ben niet een type dat alleen maar adviezen geeft die voor de Rabobank gunstig zijn, maar juist ook voor de klant. Eerlijk blijven tegen mensen vind ik erg belangrijk.” Hij woont in Nibbixwoud, nu nog alleen, maar rond kerst komt vriendin Natasja bij hem in wonen.
Naast het voetbal en werk vult zijn week zich met fitnessen, spelletjes doen met vrienden, soms een beetje Netflix en dus voetbal kijken.
Ter afsluiting wil Maarten nog wel even kwijt dat hij de betrokkenheid bij het dorp leuk vind. “Ik mis Benningbroek niet dagelijks, maar blijf toch wel betrokken bij het dorp. DESS is toch hetgeen waar je opgegroeid bent. Ik zou niet zomaar bij SEW gaan coachen, nu ik hier woon.”
We houden de ontwikkeling van DESS JO13 in de gaten. Aan de coach, zijn visie, betrokkenheid en fanatisme zal het niet liggen.