Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Sommigen zie je veel en vaak, anderen doen in stilte of achter de schermen hun werk. In deze rubriek leren we onze vrijwilligers kennen door hem of haar een aantal vragen te stellen. Deze keer is het de beurt aan Joost Ligthart (38).

Zoals inmiddels misschien bekend bereid uw interviewer zich minimaal voor op het gesprek wat leidt tot dit portret. Een pen en een leeg stuk papier is de enige voorbereiding. Verder is het aan de hoofdpersoon. De vraag : “Wat doe je bij DESS?” levert meestal genoeg op voor een lang verslag, maar altijd worden er zijwegen gevonden waar ook genoeg over te vertellen valt. Deze keer precies dezelfde voorbereiding: “Wat doe je bij DESS?”, maar zou gingen we niet beginnen volgens Joost.

“We gaan eerst even terug in de tijd. Ik woonde in Wognum en kwam samen me Femke in de Schoolstraat te wonen. We huurden daar een huis en ik wilde wel terug naar Wognum. Toen we een huis wilden kopen bleek Wognum veel duurder dan Benningbroek, dus uiteindelijk zijn we op de Sneekerhof komen te wonen. Na een aantal jaar hebben we een kavel op het Wilgenrak gekocht en daar zelf een huis op laten zetten. We gaven onze wensen door aan Arno Bruins en die kwam met een voorstel. Na wat aanpassingen kwam dit huis eruit.”

“Toen we op het Sneekerhof ging wonen, wilde ik ook vrijwilligerswerk gaan doen. Dat is vanuit huis meegegeven. M’n vader was mijn coach een aantal jaar bij Spartanen en ook die van mijn broer. Hij zat ook in het bestuur van de Tourclub Wognum. Je moet er zeker in een klein dorp met z’n allen zorgen dat de boel blijft bestaan. Daarbij is het ook een leuke manier om andere mensen in het dorp te leren kennen. Ik ben eerst in de ouderraad van de kinderopvang gegaan. Verder deed ik kassadiensten bij het zwembad en later ben ik door Barbera Wilschut gevraagd om in het bestuur te komen. Dat doe ik nu dus ook al een tijdje.”

Via Anita ben ik bij DESS beland. Zij was de trainer van Jens en deed met die jongens een strandtraining. Ik ging mee als begeleider en dat was echt een leuke middag. Later kreeg ik een brief per post van haar, waarin stond dat ik zo leuk was met die kinderen en of ik niet iets meer bij DESS zou willen doen. Later kwam Ruud van Leeuwen het nog een keer aan me vragen op het zwembad en ben ik coach geworden van het team van Jens in het nieuwe seizoen. Dat ben ik 4 jaar geweest, van JO9 t/m JO12. Daarna gingen ze naar het grote veld en ik heb te weinig verstand van voetbal om dat goed te kunnen coachen. Gelukkig hebben ze nu Maarten, die kan dat wel.”

Zelf ben ik verder gegaan bij het team van mijn dochters. Jinte en Fiene zaten vorig seizoen samen in de MO11. Dit seizoen zit alleen Fiene daar nog en ben ik nog steeds coach. Ik coach nu dus voor het zesde seizoen. Het is trouwens het eerste seizoen zonder Lisa. Zij zou mij het eerste seizoen een paar wedstrijden helpen en we hadden eigenlijk wel heel gezellig samen langs de lijn. Ze is toen gebleven en elk seizoen besloten we toch weer samen door te gaan. Nu worden de meiden getraind door Amy en zij is er ook vaak bij op zaterdag. Het geeft me energie als ik zaterdags lekker langs de lijn sta en met die kinderen bezig ben. Ik denk dan totaal niet aan werk of andere dingen. Heerlijk vind ik dat.”

“Verder help ik bij De nacht van DESS eigenlijk elk jaar. Als ik stop met coachen, denk ik dat ik wel iets anders ga doen bij DESS.”

“Zelf heb ik vroeger ook gevoetbald. Ik begon bij de F-jes en in het eerste seizoen werden we meteen kampioen. Achteraf was dat mijn hoogtepunt. In de laatste 2 jaar verloren we alles dik. Na die 2 jaar is het hele team gestopt met voetballen. Wat dat betreft is het nu beter geregeld, dat je na een paar weken opnieuw wordt ingedeeld. Wij speelden een heel seizoen in dezelfde poule en verloren dus het hele jaar, omdat we te zwaar waren ingedeeld. Ik ben toen gaan fitnessen met een vriend en dat doe ik nu nog steeds met dezelfde vriend. Ik fitness dus al ruim 20 jaar, maar je ziet er niks van haha…”

“Naast het vrijwilligerswerk werk ik vanaf december bij Steboma. Tijdens mijn studie werkte ik bij Basic Label, na de studie bij De Eekhoorn. Allebei woonwinkels van dezelfde eigenaar. Binnenkort ga ik werken bij Steboma, die ongeveer hetzelfde doen, maar een nieuwe afdeling opzetten waar ik manager word.”

“Laatst vroeg ik aan Jens wat hij later wilde gaan doen. ”Ik ga zeker niet, net zoals jij, de hele dag achter de computer zitten”, zei hij al gamend….”

Een vrijwilliger waar het dorp heel wat aan heeft dus. Zwembad en voetbal maken graag gebruik van zijn tijd en de mentaliteit die hij heeft wat betreft het dorpsleven en hoe je dat met z’n allen leuk houdt, is goud waard voor kleine dorpen zoals het onze. We hopen dan ook dat hij nog lang blijft hangen bij alle verenigingen.

De foto onderaan elk interview is trouwens iets wat we te danken hebben aan de vader van Joost. Na 3 afleveringen van deze rubriek kwam er een mail binnen bij de redactie met het verzoek om een foto bij de interviews te plaatsen. Uiteraard voldoen wij sindsdien aan dat verzoek. Met dank aan meneer Ligthart dus.