Omdat de KNVB onze jeugd nu wel heel veel vrije zaterdagen bezorgde, hadden we vorige week een vrije training bij DESS die vanwege het slechte weer door Nico werd omgezet in een binnentraining bij SEW.
Een groot succes: circa 35 kinderen van alle leeftijden, jongens en meisjes door elkaar. Er waren van alle teams spelers aanwezig en we hebben wel 3 uur achter elkaar partijtje gedaan.
Dit weekend had Jelle voor elk team een oefenwedstrijd geregeld. Wij mochten naar Opperdoes voor een wedstrijd tegen de combinatie Twisk/Opperdoes JO8.
Om 9.00 uur verzamelen: er stonden maar liefst 3 spelers. Matthijs, Timo en Giel hadden er zin in. Daan had zich ziek gemeld en ter plekke bleek dat Djesse dat ook gedaan had, via de app (en die krijgt deze trainer niet mee).
Even verder gekeken bleek ook Fer er te zijn, maar die was niet uit de auto te krijgen! Hij had zich verheugd op een plekje in de JO10, maar dat ging nu natuurlijk niet door. Het kostte moeder een stief kwartiertje, maar ja hoor……daar was nummer 4. Deze zelfde moeder bood aan Pé langs te gaan halen, die het was vergeten en nog voor de TV zat. Vader Giel spurtte naar Joes, die dacht dat hij om 10.00 uur een thuiswedstrijd had.
Oude herinneringen kwamen ongewild bovendrijven: zondag “vroeg” vertrekken en er bij het koppen tellen achter komen dat er maar 8 man staat, wellicht omdat er zaterdagavond teveel aan liquide middelen is gebruikt. Dus: in de auto, Jouke uit bed halen, Eric ophalen, die een walm van Red Bull de auto in brengt, nog een veteraan opsnorren en DESS 2 kon weer voetballen.
Onze nieuwkomer Giel blijkt een goede aanwinst en ook zijn ouders zijn net zo fijn betrokken als die van de bestaande griep. Vader Giel had alleen niet begrepen dat een rij-beurt voor heen én terug is. Vader Timo met Sara en vader Joes vormden het publiek en dit publiek kon genieten van een mooi voetbalspel.
Na 8 minuten had Fer er al 3 inliggen en we besloten de tegenstander wat ruimte te geven door hun twee wissels in te laten zetten. De wedstrijd ging mooi heen en weer. Pé maakte de vierde en Fer schoot nog eens raak.
In de rust was het 5-5. Opperdoes zette toen het enige meisje, tevens hun beste speler van hun team, op doel en helaas was er daarna geen doelpunt meer te maken. Joes werd een paar keer in stelling gebracht en het scheelde bijna niks of hij zat erin. Pé en Matthijs wisselden de laatste man positie af en aanvoerder Timo stond weer werelds te keepen, met de complimenten van het Opperdoezer publiek. Eindstand 7-5, maar wel 8 spelers tegen 6 van ons.
Na afloop douchen in een ruimte met echte kranen (die je naderhand ook weer dicht moet draaien, jazeker, rechtsom), daarna chips van vader Timo, een gezellige nazit en weer op naar huis.
Zaterdag 10.00 uur thuis, Joes (en de anderen ook natuurlijk)
