Tegen het einde van het vorige seizoen leek er nog weinig aan de hand. Er waren misschien 1 of spelers bij wie het tenue wat aan de krappe kant werd. Dat was nog te overzien. Maar blijkbaar is er binnen de spelersgroep besloten dat er nieuwe tenues moesten komen. En is bij een aantal de gedachte geweest dit voor elkaar te krijgen door binnen een paar maanden gigantisch te gaan groeien (in de lengte). Goed passende shirts veranderde in naveltruitjes en de broekjes die ooit tot de knieën kwamen waren plots hotpants geworden (zie foto hieronder). Voor de toeschouwers was dit waarschijnlijk een erg charmant aangezicht. Maar voor ons was een ding duidelijk, wij MOESTEN nieuwe tenues! 

En wat doe je dan? Dan ga je langs JP! (Helaas is het antwoord op deze vraag tegenwoordig niet meer hetzelfde). Hij had alleen wel slecht nieuws, de sponsors waren op. Maaaaaar wist hij ons te vertellen, als we er zelf eentje wisten te vinden kon hij wel wat voor ons betekenen. 

En blijkbaar kun je dan bij Dave terecht. Want dat Dave weet hoe hij trainen moet geven en dat hij ook met de vlag weet wat hij moet doen was binnen ons team wel bekend. Maar dat hij een sponsor kon vinden met de snelheid van het licht was voor ons nieuw. Ik was nog niet thuis van het voetbalveld of Dave hing al aan de lijn om te vertellen dat hij een sponsor had gevonden. En dat was niemand minder dan Gerrie Moolevliet (de vader van) met zijn bedrijf Moolevliet Stofferingen. 

Nog geen week later stonden de jongens al nieuwe tenues te passen in de bestuurskamer. En de week erop waren de tenues besteld. Met dank aan JP natuurlijk. Het was nu alleen nog maar wachten op de levering. En afgelopen zaterdag was het dan zover.

Het werd een onzeker weekend. Eerst belde de tegenstander vrijdagavond af, omdat ze tekort man hadden. Een paar uur later hadden ze er toch weer een aantal gevonden en belde ze om de wedstrijd weer door te laten gaan. Heel fijn, konden we eindelijk weer voetballen en in de nieuwe tenues spelen onder toeziend oog van de nieuwe sponsor. 

Maar toen kwam de volgende onzekerheid. Eentje die ons veel meer in zijn greep hield. Er zou namelijk taart komen, vanwege de nieuwe tenues, maar de bakker was nog niet langs geweest en het was onzeker of deze wel op tijd zou komen en of hij überhaupt wel zou bezorgen. Jullie begrijpen dat dit voor de nodig stress zorgde. Maar ja, taart of geen taart de show must go on. 

De nieuwe tenues lagen op ons te wachten in de bestuurskamer. Daar was ook onze voorzitter Ruud die de tijd had genomen om de jongens toe te spreken. Na wat verdere plichtplegingen was het tijd om ons in de nieuwe pakken te hijsen, snel een fotootje te maken en aan de wedstrijd te gaan beginnen. 

Ps: De oplettende kijker mist natuurlijk Wess op bovenstaande foto!

Hier een korte samenvatting van de wedstrijd:

We hebben 1 keer gescoord.

Na de wedstrijd kwam gelukkig de verlosser waar we op hadden gewacht!!!! De bakker met de taart!!!!! 

Eind goed al goed!

Ik wil nogmaals namens het hele team Gerrie heel erg bedanken voor de sponsoring, we zijn er enorm blij mee! En helaas kan het niet meer persoonlijk, maar ook willen wij JP vreselijk bedanken voor het werk dat hij heeft verricht om de nieuwe tenues te realiseren en natuurlijk alle andere dingen die hij in al die jaren voor DESS en ons team heeft gedaan.

Groeten,
De coach van JO-15