Vorig seizoen was dit team wat te zwaar ingedeeld en werd er niet heel vaak gewonnen. Dat betekende weinig voor de sfeer, want die was elke week opperbest. De meiden bleven trainen en de trainers/coaches zorgden ervoor dat iedereen weer met een glimlach naar huis ging. De successen die er behaald werden, waren een reden voor een feestje. In hun geval betekent dat dat er een reisje naar de McDonalds werd gemaakt.
Dit seizoen wonnen we de 2e wedstrijd en gingen de meiden er bijna automatisch vanuit dat we weer naar de Mac gingen. Dit seizoen zijn we echter een stuk beter ingedeeld en door al dat trainen van de afgelopen jaren ook een stuk beter geworden, dus gaan we er vanuit dat we met enige regelmaat gaan winnen. Als dat elke keer gevolgd wordt door een Mac-maaltijd, kunnen we straks met z’n allen op dieet. Gaan we dan nooit meer wat vieren?
Lois kwam met het idee dat de meiden punten kunnen verdienen door het maken van doelpunten, met z’n allen komen trainen, geen tegendoelpunten krijgen en wedstrijden winnen. De meiden vonden zelf dat ze bij 30 punten hun Mac-tripje verdient hadden. Na de wedstrijd tegen Always Forward hebben de meiden hun 30ste punt behaald en vandaag was het tijd om de beloning op te halen.
Eerst nog even voetballen tegen Wieringermeer. We vielen vaak aan, maar de laatste man van Wieringermeer stopte ons steeds af. Na de rust gingen Jasmijn en Sterre samen voorin staan en dat was teveel voor deze tegenstander. We wonnen met 3-0 na een solo van Esmee, Sterre’s eerste doelpunt (na een mooie pass van Tess) en een doelpunt van Julia, die de bal goed kreeg aangespeeld van Jasmijn.
Lois en de moeders van Noelle, Sterre en Tess reden ons naar Hoorn en daar hebben we er een gezellige boel van gemaakt. Gelukkig is Esmee expert in de bestelmachine van de Mac (volgens mij heeft ze een abonnement daar) en kregen we snel onze bestelling.
De week erna speelden we tegen Winkel en de eerste helft deden we alles goed, behalve het afmaken van de kansen. Winkel deed dat beter, dus stonden in de rust 0-2 achter. Door goed verdedigen, hard werken en blijven proberen kregen we de 2e helft weer veel kansen, maar hij wilde er niet in. In de laatste 10 minuten speelden we zelfs met maar 3 verdedigers en een extra spits en toen lukte het uiteindelijk. Esmee begon te rennen met de bal langs de zijkant, gaf een harde lage voorzet en Jasmijn schoot de bal binnen. Met nog een paar minuten te gaan gingen we met alles wat we nog over hadden op jacht naar de 2-2. Maria ging met bal op de keeper af, wilde de keeper voorbij spelen, maar die stak net een been uit. Gelukkig kwam de bal bij Sterre voor haar voeten en zij kon in een leeg doel afronden. Toch nog een (dik verdiend) puntje gehaald deze wedstrijd. Volgende week zijn we vrij, maar daarna gaan we weer verder waar we gebleven waren.