Voor de winterstop duurde het lang voordat we in de competitie de eerste overwinning konden vieren. De eerste 6 wedstrijden gingen verloren, maar daarna volgde 3x een overwinning. Na de winterstop wilden we dit graag anders zien en ook punten gaan halen tegen teams die iets hoger staan dan wij en niet alleen tegen de lager geplaatste teams.
We begonnen thuis tegen DWB. De buren uit De Weere kwamen er de eerste helft niet langs, maar na rust konden we ze niet meer tegenhouden. We verloren thuis met 0-3 en dat was na de prima eerste helft toch jammer.

Het probleem van veel spelerswisselingen elke week bleef bestaan. Esmee was weer fit, maar Iris was inmiddels een paar maanden in Nieuw-Zeeland aan het rondkijken en ook Karlijn maakte een tripje van nog wat extra maanden door Azië. Net toen Iris weer terug kwam vertrok Amber. Zo wisselden de afwezigen elkaar af en hadden we gelukkig de beschikking over veel invallers. Een aantal meiden van de MO20 hebben ons al vaak geholpen, reserveleden Alicia en Rosalie staan vaak voor ons klaar en een heel leger aan spelers doet zo af en toe een keertje mee. Inmiddels zitten we op zo’n 38 verschillende spelers die we hebben ingezet dit seizoen. Dat zou je als een probleem kunnen zien, maar het geeft ook aan dat we een leuk team zijn waar anderen graag meespelen.

Na DWB verloren we ook van Westfriezen (4-2), Hauwert (1-2 in de laatste minuten), koploper RKEDO (1-5) en Zeemacht (2-1 vlak voor tijd). In al deze wedstrijden konden we goed meekomen met de tegenstander en leek het dat er punten gehaald konden worden. Uiteindelijk lukte het vaak net niet en dat frustreert. Er werden wat nieuwe ideeën geïntroduceerd om minder tegendoelpunten te krijgen en dat was goed te zien. Met Merel, Margot, Kirsten en Tess meestal in de mandekking en Lisa daarachter werden we week na week moeilijker te passeren. Het middenveld daarvoor maakte het de tegenstander dusdanig lastig dat daar ook weinig schoten meer vandaan kwamen en voorin werd ook geholpen met storen en hard werken. Dit alles leidde tegen WSW tot een 0-0. Saaie wedstrijd? Zeker niet! We hadden hen goed onder controle en dat was vergeleken met de heenwedstrijd (9-2 verlies) een hele verbetering. Het punt voelde voor ons dan ook als winnen en voor hen als verliezen.

De week erna verloren we door een makkelijk gegeven penalty en een goede aanval van Enkhuizen VR1 met 2-0, maar de volgende wedstrijd tegen Enkhuizen VR2 werd ondanks riskant wisselbeleid van de coaches met 5-4 gewonnen.

Op een donderdagavond speelden we de inhaalwedstrijd tegen DWB. In De Weere kwamen we door een eigen doelpunt van DWB (na een goede corner van Lisa) op 0-1 voor. Gelegenheidskeeper Melody hield er een aantal ballen goed uit en ook deze wedstrijd stond de verdediging als een huis. De oud-DESS spits die nu bij DWB speelt liet na de wedstrijd weten: “Ik heb geen bal gehad deze wedstrijd.” Laat dat nou net onze bedoeling geweest zijn….

Na rust maakte Maria na een solo langs drie tegenstanders en een goed hard schot in de verre hoek de 2-0 en we wonnen deze wedstrijd tegen de nummer 4 van de ranglijst. Een prachtige overwinning.
Voor we de laatste wedstrijden speelden was er eerst de verjaardag van vlagger Harm. Hij vierde z’n 25ste verjaardag en nodigde het hele team uit om naar Julianadorp te komen. Na een gezellige avond met zelfs een polonaise van Merel gingen we voldaan weer naar huis, op naar de volgende wedstrijd.

Schagen-uit was weer eens kans op een overwinning. De coaches hadden zich goed voorbereid: “Schagen scoort gemiddeld maar 1x per wedstrijd, wij zelf scoren gemiddeld 1.5 keer per wedstrijd.” Niemand hield zich hieraan: ruststand 3-3….

Na een 1-0 achterstand maakte Iris een 1 tegen 1 duel met de keeper rustig af, combineerden Esmee en Iris ons naar een voorsprong en nadat Schagen weer was teruggekomen zorgde opnieuw een heel mooie combinatie tussen Esmee en Iris voor het volgende doelpunt.
Na de rust hadden we afgesproken wat minder lange ballen te gaan spelen. Vanaf de aftrap schoot Margot de bal van achter helemaal naar voren, waar Amber meteen 4-3 maakte.

Je denkt als coaches wel eens dat je enige invloed hebt op het spel, maar dat valt dus soms een beetje tegen. Desalniettemin waren we allemaal (inclusief coaches) natuurlijk wel blij met het doelpunt. Schagen liet het er niet bij zitten, schakelde fysiek een tandje bij en drong ons terug op eigen helft. Door hard werken hielden we alles tegen en vlak voor tijd onderschepte Merel een bal, speelde Amber aan en zij maakte er 3-5 van.

Na de wedstrijd had de feestcommissie bedacht dat we met z’n allen gingen lunchen in Schagen. Daarna was er een spel waarbij verschillende opdrachten moesten worden uitgevoerd. In twee teams werd er gestreden om zoveel mogelijk munten te verdienen en uiteindelijk bleek 1 flinke sprint van Esmee het verschil gemaakt te hebben.

Een week later de laatste wedstrijd tegen Zouaven. Met een lekker zonnetje begonnen we goed aan de wedstrijd, maar kwamen door een mislukte voorzet van Zouaven op 1-0 achter. Bij rust hadden we dit door een doelpunt van Amber hersteld. Na rust liepen we uit naar 2-1 (Tess K) en 3-1 (Amber), kwam Zouaven terug tot 3-2, maar maakte Iris 4-2. De 4-3 van Zouaven bracht ons niet meer in de problemen en zo wonnen we de laatste 4 wedstrijden van het seizoen. Voorlopig staan we op een nette zevende plaats, maar we zouden nog ingehaald kunnen worden door teams die nog inhaalwedstrijden spelen.