DESS MO17 kent een onrustige start van het seizoen. Er is nogal wat veranderd. Ronald is gestopt als coach, Hugo-Geert is training gaan geven aan een ander team bij DESS, een paar spelers zijn gestopt of langdurig geblesseerd en we zijn geen MO15 meer, maar MO17.
We begonnen met een toernooi bij VVS. Sommigen waren nog op vakantie, maar gelukkig kregen we wat hulp van de MO20 en de MO11. Onze eerste ervaringen als MO17 waren best goed. We speelden 2x gelijk (0-0 en 3-3) en verloren 1x met 0-1. Helemaal niet slecht en ook het spel zag er prima uit. Het broodje hamburger wat voor alle teams klaarligt na het toernooi was een mooie afsluiting van een gezellige avond.
De competitie was lastig. In een poule van 6 teams eindigden we als laatste. Kunnen we er dan helemaal niks van? Dat is zeker niet waar. We misten simpelweg een aantal spelers door blessures of doordat ze opeens stopten tijdens het seizoen. De overgebleven spelers en de invallers die ons hebben geholpen gaven elke wedstrijd van de eerste tot de laatste minuut alles wat ze hadden. Dit zorgde ervoor dat we in 4 van de 5 wedstrijden gescoord hebben, dat we tegen kampioen Blokkers ruim verloren, maar verschillende spelers complimenten kregen van de tegenstander (waaronder keeper Roos die onwijs goed stond te keepen die wedstrijd en Lois die met een prachtige pass ons doelpunt inleidde) en dat we ondanks de tegenvallende resultaten toch elke training met z’n allen weer klaar stonden om lekker te voetballen.
Als trainer en coach ben ik hartstikke blij met de mentaliteit van deze groep meiden. Het zou heel makkelijk zijn om op te geven, maar dat is geen optie voor hen allemaal. Ze zetten hun schouders er elke keer weer onder, hebben lol met elkaar en komen ook zelf met ideeën om van alles te verbeteren.
Er zijn namelijk ook allerlei leuke dingen langsgekomen dit seizoen. We kregen een taart van het plaatselijke krantje “De Medemblikker” omdat we vorig seizoen kampioen waren geworden, we hebben er een aantal nieuwe spelers bij gekregen die na 1x meetrainen het zo naar hun zin hadden dat ze meteen gebleven zijn. Een ander hoogtepunt was de leuke avond die de meiden zelf georganiseerd hadden in de kantine. We bespraken een paar weken ervoor wat leuk zou zijn om met z’n allen te doen. Er werd een budget voor vrijgemaakt, maar dat hadden de dames helemaal niet nodig. Het enige wat ze nodig hebben is elkaar. Het idee was om samen te gaan eten in de kantine en daarna een karaokeavond. Iedereen nam wat te eten mee en na het eten kon de muziek aan en werd en hard en vol passie meegezongen met het ene na het andere liedje.
Als je met je eigen team op een donkere avond als enige in de kantine bent, moet je daar natuurlijk ook even gebruik van maken. Verstoppertje door de hele kantine heen is een goed spel om de hele kantine te gebruiken, buiten in het C-veldje even voetballen hoort erbij en uiteindelijk een rustig spelletje aan de tafel om af te sluiten. Je hebt niet veel nodig om een leuke avond te hebben als je een leuk team bent.
Na de herfstvakantie gaan we verder als een 9-tal
