door Jelle van IJperen

Het seizoen kwam wat traag op gang, maar eindigde spectaculair. Door baaldagen van tegenstanders en een slordige indeling van de KNVB speelden we op 30 oktober pas onze 3e competitiewedstrijd. Voor ons gevoel was er eigenlijk nog niks gebeurd, maar was het wel al bijna winterstop. Gelukkig werden alle wedstrijden wel ingehaald, waardoor we op 15 januari 2017 een fantastische kampioenswedstrijd konden spelen tegen Dynamo uit Ursem.

We begonnen op 26 augustus met een toernooi bij VVS, waar we meteen de eerste prijs van het seizoen haalden. Na 2 overwinningen en een gelijkspel werden we 1e in de poule. Daarna kwamen we VVS ook tegen in de competitie. We zijn al jaren aan elkaar gewaagd en ook nu was dat zo. Een mooie vrije trap van Lisa zette ons op voorsprong, maar uiteindelijk werd het 1-1. Een week later wonnen we makkelijk met 6-0 van DWB, mede door een prachtig doelpunt van invaller Myrthe. Hierna moesten we 6 (!) weken wachten op de volgende competitiewedstrijd. Tussendoor wonnen we wel met 5-4 van Oosthuizen voor de beker en speelden we 3-3 in een oefenwedstrijd tegen Grasshoppers. Toen we eenmaal weer mochten voor de competitie wachtte DWOW, de ploeg die bovenaan stond op dat moment. Wij waren weggezakt naar plek 6, vooral omdat we maar weinig wedstrijden speelden. We wilden dus graag laten zien dat wij ook bij de betere ploegen in de poule hoorden. DWOW was het slachtoffer hiervan, want na 8 minuten stonden we maar liefst 4-0 voor. Uiteindelijk werd het 7-3 voor ons en waren we ervan overtuigd dat we kans maakten op de titel.

De weken hierna wonnen we ruim van FC Medemblik (7-0), moesten we hard werken voor de punten tegen Always Forward (4-2) en hadden we het makkelijk tegen KSV (10-0) en Kwiek MO17-2 (11-0). Vlak voor de (korte) winterstop wonnen we de bekerwedstrijd tegen Kwiek MO17-1 (4-1), waardoor we in de beker naar de volgende ronde gaan.

De laatste 2 wedstrijden was het duidelijk dat we kampioen zouden worden als we ze allebei zouden winnen. Tijdens de nieuwjaarsreceptie mochten we de inhaalwedstrijd tegen Zouaven spelen en dat ging volgens verwachting: 7-1 voor ons. Nu draaide het om de laatste wedstrijd tegen Dynamo. In Ursem moest het dus gaan gebeuren. Dit gold echter voor beide ploegen, want ook Dynamo kon deze middag nog kampioen worden. Zij moesten gelijk spelen of winnen, wij hadden maar één optie: winnen.

Jolanda Karsten had bedacht dat we deze wedstrijd in een echte spelersbus (mooie, ouderwetse schoolbus) naar de wedstrijd zouden gaan en dat leverde meteen een goede sfeer op. Die sfeer werd alleen maar beter toen we naar het publiek keken. Zo’n 50 á 60 supporters waren naar ons komen kijken. Ook de tegenstander had zoveel publiek, dus speelden we voor ruim 100 man publiek. Gelukkig zorgde dit alleen maar voor extra motivatie en niet voor extra spanning. De eerste 5 minuten moesten we even inkomen en schoot Dynamo de bal op de paal, maar daarna waren wij de betere ploeg. De verdediging kreeg de snelle spitsen van Dynamo onder controle en de aanvallers kregen de nodige kansen. Anna moest 1x een doorgebroken spits van scoren houden en deed dat gelukkig goed. Na 20 minuten stoorde Valerie goed bij de laatste man en schoot de bal bekeken langs de keeper. Het eerste doelpunt was binnen en dat zorgde toch voor wat opluchting. Hierna gingen we helemaal los. Het middenveld was fantastisch. De drie spelers die daar stonden deden alles wat ze moesten doen goed. Karlijn was (zoals vaak) dominant en vroeg elke bal. Mocht ze vastlopen, stonden Noa en Sabine iedere keer weer klaar om de bal te ontvangen en weer bij een medespeler te bezorgen. Noa zette zo Irene 3x vrij voor de keeper, Sabine gaf de assist op Karlijn, die met een schot van een meter of 30 over de keeper heen een prachtig doelpunt maakte. Met een 2-0 voorsprong gingen we de rust in. We bespraken dat we er nog niet waren, zeker niet als Dynamo al snel in de tweede helft zou scoren. In de eerste 5 minuten na rust scoorden Valerie en Irene echter de 3-0 en 4-0. Bij Dynamo zakte de moed nu in de schoenen, al bleven ze het wel proberen. Uit een corner kwamen ze terug tot 4-1, maar vrijwel meteen maakte Valerie haar derde goal van de middag, 5-1. Anna tikte nog een bal tegen de lat en moest nog een mooi schot doorlaten, maar verder kwam Dynamo niet meer. De verdediging had het daarna onder leiding van Tess en door hard werken van Merel, Bente, Margot en Lois onder controle. Wij maakten via Irene de 6-2 en in de laatste minuut na een mooie dribbel van Cynthia de 7-2. Lisa Swuste droeg ook nog haar steentje bij en zo had iedereen haar bijdrage geleverd. Alleen de geblesseerde Lisa de Niet kon niet spelen, maar vanaf de kant was ze wel fanatiek betrokken bij de wedstrijd.

Na het laatste fluitsignaal konden de champagneflessen open en werden we door onder andere de scheidsrechter en de coach van Dynamo gecomplimenteerd met ons goede spel en terechte kampioenschap. Altijd leuk om te horen. Na een drankje bij Dynamo en een patatje in De Vang sloten we een mooie dag af.

Vanaf nu zitten we in een sterke poule met alleen maar ploegen die bovenin zijn geëindigd voor de winterstop. Elke week kunnen we dus vol aan de bak en makkelijke wedstrijden zijn er niet meer bij. Gelukkig maar, want van dat soort wedstrijden worden we allemaal beter.

We speelden 9 competitiewedstrijden, 2 bekerwedstrijden, 1 toernooi en 1 oefenwedstrijd. Er zijn 36 trainingen gegeven, wat dus betekent dat Karlijn tot nu toe alle trainingen geweest is.

Invallers: Myrthe (2 wedstrijden, 1 doelpunt) Iris, Nika, Kim (1 wedstrijd)